Oι COOK ISLANDERS είναι Πολυνησιανοί. Τα βόρεια νησιά πιθανότατα εγκαταστάθηκαν γύρω στο 800 μ.Χ. από μετανάστες από τη Δύση – τη Σαμόα και την Τόνγκα. Οι κάτοικοι του νότιου ομίλου προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από ταξιδιώτες από τα νησιά της κοινωνίας και το Marquesas. Όταν η ευρωπαϊκή επαφή έγινε για πρώτη φορά στα τέλη του 18ου αιώνα, τα νότια νησιά είχαν ακμάζοντες πληθυσμούς. Το Rarotonga υποστήριξε περίπου 8000. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές ασθένειες κατάργησαν σχεδόν τους καθαρούς Rarotongans στα μέσα του 19ου αιώνα και μείωσαν τον αριθμό τους σε λιγότερα από 2000. Από τότε, οι περιοδικές προσθήκες των εξωτερικών νησιωτών έχτισαν τον πληθυσμό του Rarotonga περίπου 9000. Ο συνολικός πληθυσμός Από όλα τα νησιά είναι περίπου 18.000. Πιστεύεται ότι υπάρχουν άλλα 37.000 Cook Islanders που ζουν στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία.
Οι νησιώτες είναι της φυλής Μαορί, πολύ στενά συνδεδεμένοι με τον πολιτισμό και τη γλώσσα με τους Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, τους Μαοϊούς της Γαλλικής Πολυνησίας, τους Μαορίδες του νησιού του Πάσχα (γνωστός ως Rapanui) και τον Kanaka Maoli της Χαβάης.Ο σημερινός τρόπος σκέψης είναι ότι τα νησιά των Νότιων Θάλασσων επιτεύχθηκαν για πρώτη φορά από μια σειρά κυμάτων μεταναστών με καφέ δέρμα από τη Νοτιοανατολική Ασία μεταξύ του 5000 και του 1500 π.Χ. Πρόσφατες εργασίες ερευνητών του DNA δείχνουν ότι οι πρόγονοι των Πολυνησίων έφτασαν στην Παπούα Νέα Γουινέα πιθανώς πριν από 7000 χρόνια. Αυτό έγινε το πηδαλιούχο σημείο για τις πρώτες πρόοδοι στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Τα γενετικά στοιχεία είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι συνυπήρχαν με τους Μελανεςους πριν προχωρήσουν προς τα ανατολικά σε ό, τι είναι τώρα η Πολυνησία χωρίς να πάρουν μαζί τους κανένα από τα μελανεςσιακά γενετικά στοιχεία.Στα υπερσύγχρονα ωκεάνια κανό τους φτάνουν στη Μικρονησία, στη συνέχεια στα Φίτζι και στη συνέχεια στην Τόνγκα. Από εκεί κατευθύνονταν προς Βορρά προς τη Σαμόα, τον Τοκέλαλο και έπειτα έκαναν το τεράστιο άλμα προς τα ανατολικά προς το Μαρκήσιο. Μετά από μια περίοδο ενοποίησης, οι Marquesans έτρεχαν νότια και δυτικά γύρω στο 500 μ.Χ. στην Ταϊτή και το Πάσχα και βόρεια στη Χαβάη, δυτικά μέχρι τα νησιά Κουκ και έπειτα σε όλη την απέραντη, κενή έκταση στη Νέα Ζηλανδία. Περίπου 800 με 1000 μ.Χ., η Raiatea στα κοινωνικά νησιά, καθιερώθηκε ως κέντρο πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς και έστειλε ταξιδιώτες στη Χαβάη, τους Κουκούς και ανατολικά στο αρχιπέλαγος Tuamotu για να κυριαρχήσει πάνω σε αυτά τα νησιά. Πήραν μαζί τους τη θρησκεία τους, τις πολιτιστικές παραδόσεις, την ιατρική και τη γλώσσα που ήταν, φυσικά, ο Μαορί.
Σήμερα οι Νήσοι Κουκ χρησιμοποιούν τρεις γλώσσες: Maori, Αγγλικά και Pukapukan. Το τελευταίο προέρχεται από τη δυτική Πολυνησία και συνδέεται με τις γλώσσες της Σαμόα, του Τοκελάου και του Νιούε. Το Pukapukan ισχυρίζεται ότι είναι η παλαιότερη γλώσσα στις Νήσους Κουκ σύμφωνα με ερευνητή και ερευνητή της Νέας Ζηλανδίας, Dr Mary Salisbury, που εργάστηκε σκληρά με τους Pukapukans για να μεταφράσει τη Βίβλο στη γλώσσα τους.Τα Μαορί που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους των Cooks έχουν έξι διαλέκτους. Πρόκειται για τους: Rakahanga / Manihiki, Penrhyn, Mangaia, Rarotonga, Aitutaki και Atiu / Mauke / Mitiaro. Το Pukapukan ομιλείται στο Pukapuka και στο Nassau. Οι άνθρωποι του Palmerston μιλούν αγγλικά με τις προθέσεις του βικτοριανού Gloucestershire. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το Palmerston ήταν ακατοίκητο μέχρι το 1862 όταν ο Γκλούτσεστερ άνθρωπος, William Masters, εγκαταστάθηκε εκεί με τις τρεις πολυνησιακές συζύγους του και έμεινε μέχρι να πεθάνει το 1899. Η ηγεμονία του αναλήφθηκε από έναν από τους γιους του μέχρι το 1956 όταν μεταδόθηκε σε εγγονός. Σχεδόν όλοι οι νησιώτες ονομάζονται Marsters – κάποιος που έχει προσθέσει ένα «r» στο αρχικό όνομα. Οι περισσότεροι νότιοι όμιλοι Cook Island είναι σε θέση να επικοινωνούν με εκείνους από τις μακρινές βόρειες ατολίες. Υπήρξε επίσης σημαντική εισροή ανθρώπων από τα εξωτερικά νησιά στο Rarotonga σε αναζήτηση ευκαιριών και αυτό οδήγησε σε μεγαλύτερη ομοιογένεια της γλώσσας. Αν και διασκέδαση-φιλική και φιλική, Cook νησιώτες, όπως οι Ταϊτιανοί και οι άλλοι Πολυνησιανοί, είναι συντηρητικοί και γενικά θρησκευόμενοι άνθρωποι που διασπούν στον συνήθη τρόπο ζωής και του πολιτισμού τους. Δεν ταιριάζουν με τον αδικαιολόγητο δυτικό μύθο ότι είναι χαλαροί ηδονιστές απλών ηθών. Οι πρώτοι ιεραπόστολοι σφράγισαν την ανεξίτηλη εκτύπωσή τους σε αυτά τα νησιά κατά τον 19ο αιώνα.
